Het zomert in de Lage Landen en ook wel een beetje in mijn hart: vijf van onze studenten zitten op zomercursus in Gent en het bevalt hen uitstekend: ‘Beste mevrouw Maes, hoe gaat het met u? Ik zit al een paar dagen in Gent en het is zo'n leuke stad!’
Hopelijk blijft de euforie nog even duren en voelen de studenten zich straks net zo goed op de schoolbanken, want studeren is natuurlijk niet hetzelfde als de toerist uithangen. Daar zijn ze trouwens goed in: Gent, Leuven, ja zelfs Frankrijk hebben ze gezien! Mijn geboortestad Brugge staat deze week op de agenda. Ik ben benieuwd wat de cursisten van de Zomercursus Nederlandse Taal en Cultuur ervan zullen vinden.
Of ze tijdens het vele reizen ook de tijd nemen om met moedertaalsprekers van ideeën te wisselen, weet ik niet, maar omgekeerd toonde Studio Brussel alvast veel interesse in wat onze studenten te vertellen hebben. Eén van hen werd onlangs door de populaire radiozender opgebeld: de presentator wilde onder andere weten wat haar lievelingswoord was. Haar antwoord? ‘Prachtig’ want het is typisch Nederlands en eigenlijk kan je het niet in al zijn betekenissen in één Engels of Chinees woord vertalen. Bovendien toon je door ‘prachtig’ te zeggen dat je iemand waardeert. Dus ‘als ik het woord prachtig hoor, krijg ik een soort warmte in mijn hart.’
Toen ik de opname kreeg toegestuurd -‘Als bijlage vindt u de interview. Ik deel graag met u dit goed nieuws^^’ - dacht ik aan het verre Shanghai en de beelden die ik er van mezelf en de studenten op de prominent aanwezige televisieschermen had gezien.
In het begin vond ik het vreemd altijd en overal met beelden (vaak begeleid door Engelstalige populaire liedjes) geconfronteerd te worden. Die schermen met flitsende beelden, opgesteld tussen de mooi aangelegde bloemenperkjes en opgehangen in de gangen van de universiteitsgebouwen maakten me onrustig. Ach, alles went natuurlijk.
Nu ik bij familie en vrienden over mijn China-avontuur vertel, ben ik zelfs blij dat ik mijn woorden met beeldmateriaal kan ondersteunen. Wanneer ze mijn foto in de universiteitskrant zien, het programma bekijken dat het televisiestation van de universiteit uitzond naar aanleiding van de zangnamiddag of de DVD afspelen van het nieuwjaarsgala waar ik applaudisserend te zien ben, komen mijn verhalen tot leven. Wat was het toch een prachtig jaar!
Helga Christine Maes (Shanghai)