Verhuizen scoort erg hoog op de lijst van de grootste stressmomenten in een mensenleven, zo wordt er beweerd. Volgens verschillende onderzoeken staat verhuizen in de top drie van stressfactoren. Alleen een (echt)scheiding of een overlijden van een dierbare geeft meer stress dan verhuizen.
Ik stel voor dat er een verhuisverbod moet worden opgelegd aan personen met meer dan één boekenkast. Ach, al dat huisraad, zoals serviezen en bestek, pannen en potten, alsook de inhoud van de kleren- en de linnenkast, dat zijn helder omlijnde zaken. Die kan je keurig al naar gelang de categorie, zonder nadenken in de kartonnen inpakken. En het meubilair, dat doen de verhuismannen. Maar de inboedel van universitaire docenten die over ettelijke opbergplaatsen beschikken voor al het materiaal dat met hun professie te maken heeft, dat is andere koek. Vooral als de docent nog stamt uit het papieren en pre-digitale tijdperk, zoals ik.
Want behalve de aanschaf van vakliteratuur en lesondersteunend materiaal voor de colleges werden er toen ook kilo’s aan papier gekopieerd voor de opzet en uitvoering van elk onderzoeksproject. Al dat papierspul werd daarna netjes of minder netjes in ordners en mappen opgeborgen. Het liefst in alle kleurenschakeringen die er op de afdeling kantoorartikelen te koop waren, zodat de diverse onderwerpen op kleur konden worden gerangschikt en dus makkelijker herkenbaar.
Maar er zijn ook van die twijfelachtige niet makkelijk te classificeren grensgevallen die op raakvlakken liggen van een aantal disciplines en lastiger op te bergen. Desondanks wist ik toch zonder enkel probleem de weg in het boeken- en paperassenlabyrint en kon ik blindelings de juiste map van de juiste plank grissen en ook die ene pagina die ik nog steeds niet netjes had weggeborgen in de juiste ringband. De indeling van al mijn werkmateriaal zat als het ware als een blauwdruk in mijn hoofd gegrift. En aan deze jarenlange comfortabele situatie is nu jammer genoeg een einde gekomen sinds de verhuizing een aantal weken geleden.
De in de muren ingebouwde boekenplanken konden uiteraard niet meeverhuizen naar mijn nieuwe adres. Met veel hoofdbrekens heb ik al mijn materiaal in de nieuw aangeschafte boekenkasten zo logisch mogelijk ingeruimd. Het zal nog een hele klus worden om te wennen aan de omwenteling in mijn nieuw ingerichte privébibliotheek. Ik zit erover te mijmeren alles naar digitale versies om te zetten. Bij een volgende verhuizing hoef ik dan alleen mijn laptop op te pakken en klaar is kees.
Mieke Daniëls-Waterman (Jeruzalem)