Als alles in de samenleving altijd maar verandert, moet de neerlandistiek ook wel veranderen. Aan de ene kant is dat zo omdat de neerlandistiek nu eenmaal belangrijke aspecten van die samenleving verandert. En aan de andere kant omdat die ontwikkelingen – de digitalisering van vrijwel alle communicatie, het online gaan van ons leven dat daarmee samenhangt en de verregaande internationalisering die daar weer het gevolg van is – allerlei nieuwe mogelijkheden voor het vak scheppen.
Voor dit nummer van VakTaal vroegen we een aantal vakgenoten om eens na te denken over die ontwikkelingen. Sommige van hen – zoals de Nijmeegse letterkundige Lotte Jensen – grijpen ze met beide handen aan, terwijl anderen – zoals de Groningse taalbeheerser Carel Jansen – pleiten voor een terugkeer naar de oude waarden van de klassieke retorica.
Uiteindelijk blijken alle ándere bijdragen iets te maken hebben met de toekomst van het vak: de columns, het artikel van Marc Kregting over ontwikkelingen in de spelling en de drie stukken over constructies die oorspronkelijk geschreven waren voor de vertrekkende Leidse hoogleraar Arie Verhagen. Want zo hoort het natuurlijk ook: alles wat we zeggen of doen, zorgt voor een nieuwe ontwikkeling.
Marc van Oostendorp, redactie