Taboes

De belangrijkste goede raad die ik kreeg voor ik begon aan de Nederlandse taallessen voor Marokkanen in buurthuis Al-Mawaddah, Slotervaart was: begin NOOIT over godsdienst en politiek in de les.

Die raad knoopte ik in mijn oren. Ik weet dan ook niet wat mij bezielde toen ik een stapeltje Metro's meenam van metrostation Postjesweg voor in de les. Normaal ben ik van de gedegen voorbereiding. Ik laat weinig aan het toeval over, maar ik kwam laat uit mijn werk, had geen inspiratie voor de les en even genoeg van de slappe dialoogjes in het werkboek.

Ik dacht dat de besten van mijn studenten wel een eenvoudig eenkolomsartikeltje in de krant zouden kunnen lezen. Gewoon om hun woordenschat uit te breiden. Ik deelde de Metro's uit in de les en de studenten reageerden positief. 'Die lees ik ook', zei er een. 'Gratis', riep een ander. 'Alle kranten gratis?' vroeg een derde. Dit ging goed. Een heus spontaan gesprek in het Nederlands. Zie je wel een beetje improviseren kan geen kwaad.

Dit verhaal speelt overigens ergens in 2000 -2001, Bush was Irak nog niet binnengevallen, Sadam Hussein had alleen nog een snor, en het WTC was nog een uitkijkpunt in NY. Een van de studenten las voor: 'Sadam Hussein dreigt oliekraan dicht te draaien' Foute boel, dacht ik, en herinnerde me plots de goede raad over taboe op politiek en geloof. Ik stamelde: 'ja, wat moeten we als dat gebeurt?' 'Fietsen!' riep een van de studenten lachend. Ik lachte opgelucht mee.

In mijn groep Marokkaanse studenten zaten zeker twee jongens die overduidelijk homoseksueel waren. Ik weet wel dat er een taboe op homoseksualiteit heerst in de Marokkaanse gemeenschap, maar als een jongen van 20 vertelt dat hij samenwoont met een man van 40, snap ik ook wel dat dit zijn oom niet is.

Een andere even zachtaardige jongen stak voorzichtig zijn hand op. Hij wilde iets voorlezen. Hij sprak veel beter Nederlands dan de rest. Hij zat vooral bij de les omdat hij het zo'n goed initiatief vond en hij hielp me vaak dingen uitleggen aan de rest. Hij koos een kort bericht over die imam die de Koran aanhaalt dat homo\'s van het dak gegooid moesten worden. 'Wat vindt u daarvan, joef?' Slik, dus daarom mocht ik nooit over politiek of godsdienst beginnen. Hoe redde ik me hier uit?

Gewoon eerlijk zeggen wat ik vind, dacht ik.'God of Allah of hoe je die almachtige ook noemt, heeft ons gemaakt zoals wij zijn en houdt ook van ons zoals we zijn. Hoe kan hij van een mens verlangen dat hij een ander van het dak gooit, omdat hij is zoals hij is. Leven en laten leven.

'Ik sprak snel. Niemand stak zijn hand op. Ze zaten me alleen een beetje glazig aan te kijken. Waarschijnlijk hadden ze me niet verstaan. 'Kranten weg, jongens, we gaan verder met de IJsbreker' zei ik.Ik keek naar de vraagsteller. Een blik van verstandhouding, hij glimlachte en gaf een klein knikje. Begrepen, joef, we zijn het eens.

Ingrid Magilsen (Eindhoven)
www.magilsen.nl