Volgens van Dale is een ‘intellectueel’ iemand “met een hoge algemene ontwikkeling, die beschouwelijk is aangelegd, zorgvuldig nadenkt en verstandelijk overweegt”. Door deze geestelijke elite word ik aan de faculteit geesteswetenschappen al jaren omringd.
De intellectuele collegae volgen het wetenschappelijk discours uiteraard tot in de details. Gelezen wordt alleen maar literatuur. Men haalt de neus op voor een doordeweeks boek of een luchtige lezing. Alles moet van begin tot eind inhoud hebben, een sterke argumentatie bevatten, liefst met voetnoten. Als ze al een tv hebben (dat hoort eigenlijk niet), dan kijken intellectuele collegae alleen naar nieuwsuitzendingen en actualiteitenprogramma’s. Ter ontspanning is hooguit ‘Tatort’ op zondag toegestaan. Een documentaire op de pc via ‘Uitzending gemist’ mag, maar YouTubeclips en Facebookposts zijn moreel verwerpelijk.
Intellectuele collegae zijn perfect op de hoogte van de actualiteit (ze lezen minstens twee kranten om zeker niks te missen) en uitstekend geïnformeerd over geschiedenis en cultuur. Ze denken diep na over maatschappelijke problemen en beschikken over een indrukwekkend (meertalig!) vocabularium om die te analyseren. Eén collega praatte tijdens de lunch alleen maar over politiek.
In zijn vrije tijd bezoekt de intellectueel culturele evenementen: theatervoorstellingen, opera, klassieke concerten. Enkele intellectuele collegae zijn zelf muzikaal hoogbegaafd en treden op met hun orkest. Ze hebben bovendien culinair talent: hun brood bakken ze zelf en ingewikkelde recepten koken ze moeiteloos na. Ook bezitten ze uitgebreide botanische kennis. Ze weten perfect hoe je tomaten kweekt en verschillende orchideesoorten verzorgt. Om fit te blijven, lopen intellectuele collegae een marathon of ze beklimmen een berg.
Ik weet niet hoe intellectuelen dat allemaal klaarspelen. Zelf kijk ik naar onbenullige tv-programma’s, ga af en toe naar een popconcert, post vakantiefoto’s op Facebook, lees graag vrouwenbladen, koop mijn brood in de winkel, geef mijn orchidee af en toe water, wandel regelmatig een blokje om en praat verschrikkelijk graag over gevoelens. Geen wonder dat ik me op de faculteit soms een beetje verloren voel... Gelukkig zijn mijn intellectuele collegae ook nog eens heel sociale en hartelijke mensen. Reken maar dat ik ze zal missen als ik binnenkort afscheid moet nemen van de faculteit.
Janneke Diepeveen (Berlijn)
Foto: Philologische Bibliothek van de FU Berlin, alias 'The Brain'
By senhormario [CC-BY-2.0 (http://creativecommons.org/licenses/by/2.0)], via Wikimedia Commons