Op 29 augustus begon voor mij het academische jaar 2011/2012. Voor mijn gevoel begon gelijktijdig de herfst. Gedurende de zomermaanden zijn we veel buitenshuis in de tuin bezig geweest, maar nu moet ik weer grotendeels binnen met mijn neus in de boeken, achter de computer of in een klaslokaal zitten. En buiten daalt de temperatuur, regent en waait het en worden de dagen merkbaar korter.
Afgelopen weekend zijn de barbecue en de tuinstoelen in de garage opgeslagen. Komend weekend kunnen we hopelijk het gras nog een keer maaien waarna ook de grasmaaier opgeborgen kan worden. En niet al te lang daarna wordt het tijd om de winterbanden op de auto te zetten. De weersverwachtingen zijn voor de komende periode nog goed, maar het kan zomaar 's nachts gaan vriezen en het staat me nog glashelder voor ogen dat het een paar jaar geleden op 1 november al flink sneeuwde.
Voor mijn gevoel vallen in Nederland altijd in de herfstvakantie de eerste blaadjes van de bomen. Ik wil niet zeggen dat de bomen hier inmiddels al kaal zijn, maar het is toch al weer een aantal weken geleden dat ik de eerste afgevallen bladeren over de weg zag waaien. De bomen en struiken kleuren prachtig rood en geel en dragen hun vruchten, en de herfstasters en de heide bloeien volop in de tuin. Kortom: hier is het herfst.
Herfst heeft voor mij hier in Zweden een andere betekenis dan in Nederland. Ik kijk uit naar de herten die in de tuin naar voedsel komen zoeken, de egeltjes die overwinteren in het hoekje tussen de garage en het huis, en de gezellige warmte van het openhaardvuur. Maar voordat het zover is moeten we eerst even door die periode van natte kou en hard werken.
Monique Zwanenburg Widingsjö (Sollentuna)