‘Acharee hachagiem’ ofwel ‘na de feestdagen’ is een begrip in Israël, en ik meen zelfs een uniek verschijnsel in de wereld.
Jong en oud, groot en klein, de hele bevolking zonder uitzondering, iedereen weet wat dat betekent ‘acharee hachagiem’: Uitstel! Uitstel van alles wat kan worden opgeschort, en vaak ook uitstel van zaken die eigenlijk niet kunnen worden verschoven tot later, maar men heeft nu een goeie smoes en uitvlucht. Na de grote vakantie van twee volle maanden, (juli-augustus), en wanneer de werkende ouders van de scholieren net weer wat kunnen gaan ademhalen op 1 september, komt er dan de reeks feestdagen aan, van een maandlang. Twee dagen Nieuwjaar, de Grote Verzoendag, een week Loofhuttenfeest, Vreugde der Wet, allemaal achter elkaar. Overheidsinstellingen zijn gesloten, semi-overheidsbedrijven draaien op lage toeren, en vooral tijdens het Loofhuttenfeest zijn er allerlei festivals voor de plaatselijke bevolking en voor de vele toeristen die het land bezoeken. Het verbaast me elk jaar weer opnieuw dat alles toch nog blijft functioneren en dat de maatschappij niet instort. De academie in Israël heeft het goed gezien. Die opent de poorten van de universiteiten gewoon ‘acharei hachagiem’, altijd 1 week erna. Het academiejaar begint ieder jaar op een andere en niet op een vaste datum. Want soms vallen de feestdagen vroeg, soms vallen de feestdagen laat volgens de maankalender die in Israël wordt gebruikt voor dit soort officiële gebeurtenissen, naast de zonkalender. Zo kan het gebeuren dat een academiejaar al begin oktober start, zoals nu op 10 oktober, soms eind oktober of nog later. Het academiejaar is officieel opgedeeld in 2 ‘semesters’ van 4 maanden, met een maand semestervakantie (nu ja vakantie) er tussin. Ja, ook dat kan dus hier! Een academiejaar van officieel twee halfjaarlijkse collegeperiodes, maar dan wel van twee maal 4 maanden!
Mieke Daniels-Waterman (Jeruzalem)